Skemer in Alaska
Saans, wanneer die arende terugkeer na hul neste
en die haringeiers liggies wieg in die seegrasse,
blink daar vir oulaas silwer strale oor die seewater,
en flits vir ‘n oomblik op die ruit van ‘n vistreiler.
Dan krul die seekat onder die rotsbanke uit,
ʼn wolf se roephuil kondig die jagtog aan,
takbokkies skuifel nader teen mekaar aan,
ʼn swartbeer strek homself langsaam uit…
Nou verstaan ek waarom die naguil my na buite roep;
om die salm in die water te hoor plas,
om die berg se kontoer te sien verdonker
as die dag in die skemer van die nag verdwyn.
Ek leer om die betekenis van die stilte te verstaan.
Ek grawe diep in die skemer van my eie bestaan.
©Freddie Burger
Dis nou rerig pragtig, Freddide!
Ek leer soveel uit hierdie blog, dankie hoor!
Pragtige beskrywing!!! Weereens !!Dankie
klink eensaam
Goed gedoen, ek hou baie hiervan!
leuke site!